WOJCIECH ZUBALA
Ślad obecności – obrazy
Wernisaż: 19.03, godz. 19.00
Wystawa trwa do 17.05

Malarstwo Wojciecha Zubali od wielu lat charakteryzuje się oszczędnością formy i szczególną precyzją malarskiego gestu. Czasem określane jest jako minimalistyczne, co powoduje pewien dysonans poznawczy, bowiem od tego nurtu lat 60tych dzieła Zubali różni prawie wszystko: bardzo czytelna autorska indywidualność malarskiego śladu, wyraźny dukt narzędzia, dynamika, ekspresja, niemal namacalnie organiczne pochodzenie przedstawianych form, nawet, jeśli czasem sprowadzane są do bliskiego geometrii znaku. Artysta łączy poszukiwania formalne w obrębie malarskiego medium z dążnością do syntezy, tytułowego lapidarnego „Śladu obecności”. Efektem są cykle czystych, kaligraficznych kompozycji, często na nieskazitelnie białym tle, w ograniczonej gamie zieleni, czerwieni, błękitów lub żółcieni. Ewokują odczucie ciszy, harmonii, wymuszają pełen skupienia, kontemplacyjny odbiór. Zubala często podkreśla, że istotnym elementem tworzonych przez niego obrazów jest sam proces kreacji – można przypuszczać, że i on ma medytacyjny charakter. Mogłoby się wydawać, że sztuka Wojciecha Zubali sytuuje się poza swoim czasem – poza desperacją, zagrożeniami i lękami, jakie niesie cywilizacja XXI wieku. Paradoksalnie – jest odwrotnie: to właśnie sztuka może zaoferować nam alternatywę pogłębionego wglądu, niezbędnego, by stanąć wobec rzeczywistości w pełni świadomie.

Wojciech Zubala, ur. 1964. Absolwent warszawskiej ASP (studia w pracowniach J. Tarasina, T. Dominika i Z. Gostomskiego. Obecnie profesor na Wydziale Malarstwa macierzystej uczelni. W latach 2012-2020 pełnił funkcję prorektora ds. studenckich. Zajmuje się malarstwem i fotografią.  Autor ponad 40 wystaw indywidualnych, uczestnik licznych wystaw zbiorowych.
Wielokrotnie nagradzany, m.in.  II Nagroda w Konkursie im. Eugeniusza Gepperta (Wrocław, 1996), I Nagroda w Konkursie „Fotografia Ojczysta” (Muzem Narodowe, Warszawa, 2007), nominacja do Nagrody im. C.K. Norwida w kategorii sztuki plastyczne (2014), Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2018).
Laureat wielu wyróżnień na międzynarodowych konkursach fotograficznych, m.in. International Photography Awards, Monovisions Awards, Monochrome Awards,  Tokyo International Photo Awards.
Jego prace znajdują się w wielu znaczących kolekcjach w kraju i za granicą. 

W niedzielę 25 lutego o godzinie 12:00 zapraszamy na spotkanie autorskie oraz finisaż wystawy „The Green/Zieleń”.

Uwaga! Będzie to wydarzenie specjalne ponieważ będziemy rozdawać rośliny z pracy „Chlorofil odzyskany”. Czy wiecie, że artystka wyhodowała ponad 1 000 roślin z gatunku grubosza owalnego i komarzycy ciemnej? Rośliny, pod troskliwym okiem pań z zespołu obsługi technicznej PGS, doskonale zaaklimatyzowały się w galerii, rozwinęły a kilka z nich nawet zakwitło? Podczas niedzielnego spotkania artystka będzie rozdawać rośliny uczestnikom do dalszego hodowania i cieszenia się ich obecnością. Podczas autorskiego spotkania artystka będzie opowiadać o inspiracjach będących podstawą jej twórczości.

25.02.2024, godzina 12:00

Państwowa Galeria Sztuki w Sopocie Plac Zdrojowy 2

Kuratorka: Marta Smolińska

Koordynacja: Andżelika Kliś

Wystawa czynna do 8 marca 2024

Wt.-pt. 12-18.

MICHAŁ ZAWADA
Wasted Sunsets

Spotkanie autorskie/wernisaż
16.01.24, godz.19.00

Wystawa czynna  16.02.2024
Wstęp bezpłatny

Michał Zawada – jako teoretyk i historyk sztuki i jako artysta – ostatnie kilka lat poświęcił analizie przedstawień pejzażowych. Jak pisze artysta „spotkanie obrazu i jego kontekstu jest sytuacją, w której czysto wizualnemu doświadczeniu towarzyszy proces docierania w głąb mechanizmów lokujących obrazy w przestrzeni kultury, historii, teorii czy antropologii; realizacja artystyczna jest rodzajem narzędzia poznawczego. Jednym z interesujących mnie kontekstów wizualności jest jej uwikłanie mechanizmy przemocy”.

Natura została nieodwracalnie przekształcona przez ludzką aktywność i bezpowrotnie utraciła swoją cechę, którą zwykliśmy określać jako „dziewiczość”, zatem dziewiczą i idylliczną przyrodę w przedstawieniach pejzażowych należy interpretować jako artystyczną fantazję, splot mitycznych tęsknot i nostalgię za tym, co utracone. M. Zawada sięgając po historyczne konwencje obrazowania natury fantazmat ten przenosi do niedalekiej przyszłości, kiedy nasz gatunek zniknie z powierzchni planety. Maluje hipotetyczne krajobrazy z okresu po końcu ludzkości, kiedy pejzaż nie będzie mógł istnieć, a spojrzenie na przyrodę mogłoby mieć prawdziwie bezinteresowny charakter.

MICHAŁ ZAWADA – artysta wizualny, historyk sztuki, dydaktyk w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Zajmuje się malarstwem, fotografią i sztuką wideo. Absolwent UJ i ASP w Krakowie. Aktualnie dr hab. i profesor ASP na Wydziale Malarstwa,
Laureat stypendium Rektora UJ (2004), stypendium artystycznego prof. Janiny Kraupe-Świderskiej (2008), stypendium Republiki Austriackiej (2014 – 2015). Autor kilkudziesięciu wystaw indywidualnych oraz uczestnik kilkudziesięciu zbiorowych.

MICHAŁ ZAWADA
Wasted Sunsets

Wystawa czynna od 19.12.2023- 13.02.2024
Wt. – pt. 12.00 – 18.00

Spotkanie autorskie: 16.01.2024, godz. 19.00

Michał Zawada – jako teoretyk i historyk sztuki i jako artysta – ostatnie kilka lat poświęcił analizie przedstawień pejzażowych. Jak pisze artysta „spotkanie obrazu i jego kontekstu jest sytuacją, w której czysto wizualnemu doświadczeniu towarzyszy proces docierania w głąb mechanizmów lokujących obrazy w przestrzeni kultury, historii, teorii czy antropologii; realizacja artystyczna jest rodzajem narzędzia poznawczego. Jednym z interesujących mnie kontekstów wizualności jest jej uwikłanie mechanizmy przemocy”.

Natura została nieodwracalnie przekształcona przez ludzką aktywność i bezpowrotnie utraciła swoją cechę, którą zwykliśmy określać jako „dziewiczość”, zatem dziewiczą i idylliczną przyrodę w przedstawieniach pejzażowych należy interpretować jako artystyczną fantazję, splot mitycznych tęsknot i nostalgię za tym, co utracone. M. Zawada sięgając po historyczne konwencje obrazowania natury fantazmat ten przenosi do niedalekiej przyszłości, kiedy nasz gatunek zniknie z powierzchni planety. Maluje hipotetyczne krajobrazy z okresu po końcu ludzkości, kiedy pejzaż nie będzie mógł istnieć, a spojrzenie na przyrodę mogłoby mieć prawdziwie bezinteresowny charakter.

MICHAŁ ZAWADA – artysta wizualny, historyk sztuki, dydaktyk w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Zajmuje się malarstwem, fotografią i sztuką wideo. Absolwent UJ i ASP w Krakowie.
Aktualnie dr hab. i profesor ASP na Wydziale Malarstwa,
Laureat stypendium Rektora UJ (2004), stypendium artystycznego prof. Janiny Kraupe-Świderskiej (2008), stypendium Republiki Austriackiej (2014 – 2015). Autor kilkudziesięciu wystaw indywidualnych oraz uczestnik kilkudziesięciu zbiorowych.

Katarzyna Jankowiak „The Green/Zieleń”
kuratorka: Marta Smolińska
Państwowa Galeria Sztuki w Sopocie
wernisaż: o9.11 (czwartek), godz. 18.00
wystawa czynna do 07.01.24

Wystawa czynna do 30.11.2023
Wt-pt: 12-18

Dominik Lejman „we miss, what we miss”
Obiekt w Poznań Visual Park
Wystawa w ABC Gallery
kuratorka: Katarzyna Jankowiak-Gumna
wernisaż: 24.10. wtorek godz.19.00
wystawa czynna do 30.11,2023

Katarzyna Jankowiak „Paciorki”
kuratorka: Marta Smolińska
Galeria Wozownia w Toruniu
wernisaż: 13.10 (piatek), godz. 18.00
wystawa czynna do 03.12.23

Od 1 do 15 sierpnia galeria nieczynna – przerwa urlopowa.

W czasie zamknięcia galerii bezpłatny przewodnik z informacjami o artystach biorących udział w projekcie i ich pracach jest dostępny w Recepcji Bistro.

Pod linkiem: http://poznanvisualpark.abcgallery.pl/ można również pobrać na telefon wirtualny przewodnik, który wykonany wykonany jest w technologii fotografii 360 oraz video, opatrzony komentarzami autorskimi i przetłumaczony na język migowy.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

IZABELLA GUSTOWSKA
…siała Baba mak… / Poznań Visual Park
Memory /ABC GALLERY

Otwarcie: niedziela, 04.06.2023, godz. 20.30

…siała Baba mak…
kuratorka: Katarzyna Jankowiak-Gumna
wernisaż z udziałem: Chóru Pogłosy pod dyrekcją Joanny Sykulskiej
lira korbowa – Malwina Paszek
kompozycja, elektronika – Patryk Lichota

Słowa popularnej piosenki były bezpośrednią inspiracją obiektu zaprojektowanego przez prof. Izabellę Gustowską do Poznań Visual Park. Jednak I. Gustowska, o której teoretycy sztuki piszą, że stworzyła fundament dla współczesnej feministycznej historii sztuki w Polsce przeredagowała treść piosenki tak, żeby wynikało z niej, że Baba doskonale wie, jak się sieje mak i dziada do tego nie potrzebuje wcale. Poznań Visual Park wzbogaci się o nowy, już 19 obiekt – pierwszy którego autorką jest kobieta, ale z bardzo wyraźnym wydźwiękiem feministycznym. Będzie to też pierwszy w kolekcji PVP obiekt świetlny i akustyczny: po zapadnięciu zmierzchu czasza makówki rozbłyśnie delikatnym oranżowym światłem, a czujka na ruch będzie uruchamiać odtwarzanie wykonanej przez Chór Pogłosy pieśni o Babie, która siała mak.

Memory
kuratorka: Jagna Domżalska

Na wystawie zaprezentowany zostanie cykl 44 fotografii zrealizowanych w technice emalii. Stanowią one osobiste notatki z 44 lat obecności artystki sfotografowane w lustrach własnego domu, w hotelowych pokojach, w łazienkowych wnętrzach, w muzeach i galeriach, w szybach okien, witryn sklepowych, w windach, w pociągach, w przypadkowych sytuacjach. Cykl jest także rodzajem hołdu dla kolejnych generacji aparatów fotograficznych, które od początku stanowiły jeden z podstawowych instrumentów artystycznej kreacji prof. Gustowskiej, która o cyklu „Memory” pisze: „Jest to zapis mojego życia od dziewczyny z Pentaconem z 1978, której spojrzenie wydaje mi się niepewne, do tej ostatniej kobiety, która świadomie skleja się z napisem Memory na Documenta w Kassel w 2022”

PRASA/ DO POBRANIA

WARSZTATY MALARSKIE DLA SENIORÓW 2023    

Zapraszamy na fascynujące, inspirujące i relaksujące spotkania ze sztuką. Jeśli już malujesz, lub chciałbyś teraz zacząć przygodę z pędzlem i paletą – te warsztaty są właśnie dla Ciebie. To zajęcia, na których poznasz: różne techniki malarskie, zasady kompozycji, reguły harmonijnego zestawiania barw, różne style i konwencje malarskie. Jednak przede wszystkim warsztaty pozwolą Ci poczuć radość, jaką daje zabawa z formą i kolorem i satysfakcję z wykonanego własnoręcznie dzieła, które może udekorować Twoje wnętrze lub stać się pięknym i niebanalnym prezentem dla kogoś bliskiego.

I najważniejsze: warsztaty malarskie to spotkanie z ludźmi, którzy dzielą Twoje zainteresowania, to czas spędzony kreatywnie, w pięknym miejscu i miłej atmosferze.

WAŻNE: Warsztaty są bezpłatne.

TERMINY: Spotkania odbywają się w czwartki, rozpoczynają się o godz. 11.00 i trwają do godz. 14.00

MIEJSCE: ABC GALLERY, Poznań, ul. Koszalińska 15 (teren Ośrodka Strzeszynek)

MATERIAŁY: wszystkie materiały i sprzęty (farby do różnych technik, podkłady, kartony, pędzle, szpachle, palety, sztalugi) są nieodpłatnie dostępne na miejscu.

POCZĘSTUNEK: w czasie przerwy uczestnicy warsztatów zostaną poczęstowani kawą i herbatą oraz ciastem wypieku Restauracji Oaza.

OBRAZY: obrazy, które powstaną w trakcie warsztatów będą własnością uczestników warsztatów

DODATKOWO: każdy z uczestników warsztatów otrzyma w prezencie komplet albumów z cyklu „Mistrzowie polskiego malarstwa współczesnego”

TERMINY: Warsztaty rozpoczynają się w czwartek 17 sierpnia 2023, prosimy o zapisywanie się już teraz – ilość miejsc jest ograniczona!

ZAPISY: tel: 502 188 528  lub e-mail: galeria@abcgallery.pl

UWAGA: ILOŚĆ MIEJSC OGRANICZONA (w jednych zajęciach może uczestniczyć do 10 osób)

Od dnia 10 do 17 lutego ABC Gallery będzie nieczynna. Przewodnik drukowany po Poznań Visual Park dostępny jest w recepcji motelu Strzeszynek, natomiast wirtualny na stronie: http://abcgallery.pl/visual-park/ . Zapraszamy ponownie we wtorek 21.02.2023, przez cały czas można się skontaktować z galerią mailowo: galeria@abcgallery.pl lub telefonicznie: 605 446 182.

Od 1 lutego zapraszamy do ABC Gallery na wystawę prac artystów współpracujących z galerią. Obrazy Bogusława Bachorczyka, Andrzeja Bednarczyka, Bartosza Kokosińskiego, Magdy Węgrzyn, Filipa Wierzbickiego-Nowaka, Michała Zawady i Wojciecha Zubali można oglądać wt.-pt, w godz. 12-18. Zapraszamy!

• 

• 

• 

• 

Do 22 grudnia zapraszamy na wystawę „Lśnienie” B.Kokosińskiego i Konrada Maciejewicza. 

Z okazji Świąt Bożego Narodzenia życzymy Państwu radości i spokoju oraz wszelkiej pomyślności w nadchodzącym roku 2023 i zapraszamy ponownie po krótkiej przerwie świątecznej 3 stycznia.

W czasie zamknięcia galerii możliwy kontakt tel: 502 188 528 lub 605 446 182.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Bartosz Kokosiński, Konrad Maciejewicz – LŚNIENIA
15.11.2022 – 13.01.2023
wernisaż 15.11.2022, godz. 19.00
Projekt łączy dokonania dwóch wybitnych artystów średniego pokolenia wspólnym mianownikiem, jakim jest metaforyczne znaczenie takich zjawisk, jak lśnienie, lustrzane odbijanie, zwielokrotnianie obrazu. Jak podkreślają autorzy, wystawa będzie generować ten niepokojący rodzaj lśnienia, którego doznawał Danny z legendarnego horroru Kubricka, do którego nawiązuje tytuł wystawy. W filmie było ono momentem przenikania pomiędzy światami i ujawniało to, co głęboko ukryte. Na wystawie prace obu artystów będą przeglądać się w sobie, przeplatać się i pojawiać jak echo, potęgując obsesyjny mroczny nastrój, tworząc wizualny labirynt lustrzanych i zdeformowanych wizerunków, obrazów w obrazach.

Zapraszamy na ekspozycję prac artystów współpracujących z galerią: Edyty Hul, Sławomira Tomana, Małgorzaty Wielek, Michała Zawady i Wojciecha Zubali.

Wystawa czynna od 22 września do 9 listopada.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Wernsiaż 14.08.22., godz. 19.00
Wystawa czynna do 31.08.22.

Jezioro jest najpiękniejszym i najbardziej wyrazistym elementem krajobrazu.
To oko ziemi, w które zaglądając, mierzymy głębię własnej natury.

— H.D. Thoreau, Walden, czyli życie w lesie, tłum. H. Cieplińska

Profundum, z łac. głębia

Jesteśmy gatunkiem żyjącym na powierzchni, przyzwyczajonym do horyzontalnej orientacji przestrzeni. Znamy pojęcie głębi obrazu, próbujemy zaglądać w głąb siebie i innych (przeciwstawiamy temu romantyczne „płycizny ducha”), ale zasadniczo głębia — kojarzona z tonią wodną — to określenie wertykalne. Głębia to droga w dół, do środka. Kojarzy się z poznaniem, wartością, dociekliwością, ale też z podświadomym, metafizycznym, nienazwanym, ukrytym. Z niepokojem i ryzykiem.

Daria Mielcarzewicz, autorka mapy wielkopolskich jezior, tym razem przygląda się trzem poznańskim akwenom, a jej peregrynacje dotyczą głębi wodnej toni. Według niej, wody jeziora Kierskiego, Strzeszyńskiego i Rusałki prowadzą swoje melancholijne rozmowy gdzieś głęboko pod ziemią, podobnie jak drzewa. Melancholia Rusałki dotyczy straty i tęsknoty, melancholia Jeziora Kierskiego zagląda w martwicę jego dna, natomiast melancholia Strzeszyna to opowieść o jeziorze, które wysycha, będąc już i tak najmniejszym zbiornikiem tych terenów. Artystka oczekuje społecznej i kulturowej zgody na melancholię, gdyż według niej jest ona czymś zdrowym i niezbędnym, czymś znacznie więcej niż smutek. To „czarne tło”, niezwykle potrzebne w świecie nadmiaru i presji bycia szczęśliwym.

Opowieść o wodzie i melancholii zamknięta w cyklu fotografii, który zobaczymy podczas wernisażu w ABC Gallery, to zapis wielomiesięcznych wędrówek brzegiem jeziora: obraz pamięci, duchologicznych miejsc, historie ludzi i ich relacji z wodą. To rozmowy z wędkarzami, aktywistkami, płetwonurkami, naukowczyniami, żeglarzami i wieloma napotkanymi osobami. To talizmany i totemy w postaci kamieni, korzeni, roślin i innych wyłowionych z wody przedmiotów. Kierunek poszukiwań Mielcarzewicz zmienił się z patrzenia horyzontalnego na wertykalny. Przestała na chwilę podróżować po swojej jeziornej mapie. Stoi przy brzegu, słucha co do niej mówi woda, podąża za jej głębią.

Wydarzenie jest częścią zadania Projekt OFF Opera 2022 – program edukacyjny, dofinansowanego ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury, środków budżetowych Miasta Poznania, Marszałka Województwa Wielkopolskiego oraz Powiatu Poznańskiego.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

„Grzyby” – realizacja w Poznań Visual Park

Wernisaż: 13.06., godz. 18.00

 

WYSPA
02.06.2022 godz. 19:00

Wystawa Pracowni Filmu Eksperymentalnego I
prof. Izabella Gustowska
mgr Izabela Sitarska
Katedra Intermediów
Uniwersytet Artystyczny im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu

Artystki i Artyści:

Gosia Ciesielska
Ziemowit Dąbrowski
Mikołaj Dziurzyński
Basia Sabina Gryczan
Kasia Kałaniuk
Olga Kucel
Irina Motroc
Laura Radzewicz
Andrzej Staniek
Bona Stanulewicz
Martyna Tokarska / Natalia Nadworna
Ula Urban
Julka Walkowiak
Wojtek Wawrzyniak
Klara Woźniak
Julia Woronowicz

„WYSPA, a właściwie archipelag wysp.

Świat zawirował, pandemia, wojny, kryzys ekonomiczny, wędrówki ludów. Ten trudny czas sprzyjał, czy może bardziej wymuszał poszukiwanie własnej wyspy. Nagle te miejsca istniejące i wyimaginowane stały się codzienną rzeczywistością stanów prawdy i fikcji… Mamy więc różne wyspy, które były miejscem schronienia, ale i miejscem marzeń, miejscem twórczych zmagań w izolacji, ale też rozmów w naszej plemiennej wspólnocie.
Odnajdziemy w realizacjach młodych artystek i artystów oazę spokoju, niebezpieczny stan wyjątkowy, informację o cyfrowym nadzorze, permanentnym monitoringu, zagmatwanym świecie sztuki, skrywanej seksualności, anorektycznym głodzie, pamięci miejsc, ślady buntu, ironii,
ale i spontanicznej radości.
Niezależnie od wszystkich doświadczeń prywatnych przeniesionych w obszar sztuki- zacytuję amerykańską eseistką Rebeccą Solnit ważne jest współtworzenie 
” konstelacji trzech gwiazd , którymi są; ciało , wyobrażnia i 
szeroki świat. „

Miło nam poinformować, że wystawa prac artystów współpracujących z galerią pt. „Kilka świetnych obrazów” została przedłużona. Zapraszamy serdecznie, wt. – pt., w godz. 12-18.

• 

• 

• 

Od 8 marca w ABC Gallery „Kilka świetnych obrazów”. Prace m.in. Marty Antoniak, Edyty Hul, Marcina Janusza, Bartosza Kokosińskiego, Pawła Matyszewskiego, Małgorzaty Wielek, będzie można oglądać do końca marca. Polecamy!

• 

• 

• 

W ABC Gallery nadal można obejrzeć wystawę Xerion Marty Antoniak, została przedłużona do przyszłego piątku. Dla tych, którzy niestety nie mogą zobaczyć jej na żywo polecamy dokumentację wykonaną przez fotografa Leszka Jańczaka.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Zapraszam 19 stycznia 2022, godz.19.00

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Marta Antoniak „Xerion”
Wernisaż 16.11.21, godz. 19.00
Wystawa trwa do 7.01.22

Izabela Kowalczyk
Zabawki jako nośniki pamięci (fragmenty)

Na najnowsze prace Marty Antoniak, prezentowane w ABC Gallery, składają się ceramiczne figurki pochodzące z czasów PRL-u ustawione na 12-metrowej półce oraz obrazy, których materia została stworzona z drobnych przedmiotów pochodzących głównie z jajek niespodzianek, zaś całość pokryta jest błyszczącym lakierem lub zatopiona w kilku warstwach żywicy. Obrazy – reliefy, poprzez specyficzny połysk, jeśli nie wręcz iskrzenie, sprawiają wrażenie, jakby również były ceramiczne. W jednym i drugim przypadku mamy do czynienia z użyciem tego, co zastane i gotowe: ceramicznych figurek piesków, misi, kotków, zajączków oraz elementów zabawek: figurek z niemieckich jajek niespodzianek zbieranych na przełomie lat 80. i 90. XX wieku oraz koralików, klocków i innych drobnych elementów. Oprócz figurek należących do artystki, znalazły się w tych zbiorach również okazy kupowane przez nią na pchlich targach czy portalach takich jak Allegro. Wszystkie więc miały swoich właścicieli i stanowią część ich biografii.(…)Artystka nadała wystawie tytuł Xerion. Tą nazwą grecki alchemik Zosimos z Panapolis określił kamień filozoficzny, a więc legendarną substancję, która miała umożliwić zamianę metali nieszlachetnych w szlachetne, przede wszystkim w złoto. U Antoniak to, co banalne, zwyczajne, stare zabawki i figurki zostają zamienione w prace artystyczne, nabierając przy tym nowego „szlachetnego” wymiaru. Kiczowate i banalne przedmioty pochodzące z kultury masowej zostają w ten sposób podniesione do rangi sztuki. Ich celowe postarzenie oraz specyficzne wyeksponowanie sprawiają, że zamieniają się w drogocenne znaleziska z przeszłości. Odnoszą się też do procesu pamięci, zwłaszcza tych osób, które pod koniec okresu PRL-u zbierały podobne figurki i zabawki. Przywołują w ten sposób pamięć dzieciństwa przeżytego w okresie niedoboru dóbr konsumpcyjnych oraz specyficznych przedmiotów służących estetyzacji własnego otoczenia.

Cały tekst do pobrania poniżej:

Wernisaż: 26 październik 2021, w godz. 19.00-21.00
Wystawa czynna do 22 stycznia 2022
Kurator wystawy: Robert Brzęcki

 Źdźbła trawy
 Tytuły moich obrazów to po prostu daty ukończenia każdego z nich. Prace stanowią swoiste kalendarium, zatem poprzestawanie na datowaniu wydaje mi się całkowicie adekwatne i wystarczające. Na tym etapie pracy opatrywanie ich narracyjnymi tytułami wydaje mi się zbędne. Tym samym sumowanie tytułem jakiegoś zestawu prac wybranych na wystawę to dość trudne zadanie.  Ostatecznie wybrałam cytat z Walta Whitmana: Źdźbła trawy. Bliski mi jest sposób, w jaki poeta obserwował, a potem opisywał świat: skupienie na szczególe, rzeczach i zjawiskach drobnych, niepozornych, trywialnych i tak bardzo powszednich, że umykają uwadze, mimo, że każda z nich stanowi niezbywalny składnik całości. Whitman pisze tak: 
  
 Wierzę, że źdźbło trawy jest nie mniej ważne, niż kunszt gwiazd,
 A mrówka jest tak samo doskonała, jak ziarnko piasku i jajko strzyżyka,
 (…)
 A krowa pasąca się z pochylonym łbem, przewyższa każdy pomnik,
 A mysz jest cudem, które wystarcza, aby wstrząsnąć sekstylionem niewiernych, (…) 1
  
 Jestem wyznawczynią sztuki patrzenia: gapienia się, przyglądania, chłonięcia, sycenia, zatrzymywania się i skupienia. Ten sposób patrzenia i poświęcany mu czas poczytuję sobie za wyjątkowy luksus w kontekście dominacji pospiesznie zapośredniczonego obrazu świata, z którym wszyscy obcujemy na co dzień. Przyglądam się z uwagą wielu rzeczom, ale szczególnie naturze - w ogóle i w szczególe - czyli lasom, łąkom, polom, sadom, ale też pojedynczym najbardziej pospolitym chwastom, ich owocom, nasionom, korzeniom.  
 Pokazywane w Galerii Elektor obrazy olejne są próbą syntetyzowania tych obserwacji, akwarele natomiast stanowią rodzaj zielnika inspirowanego zarówno bezpośrednimi obserwacjami, jak i materiałem zaczerpniętym z podręczników biologii i botaniki.
 Tytułowanie prac czy wystaw z jednej strony otwiera jakieś interpretacyjne horyzonty, z drugiej – zamyka i ogranicza. Moja wystawa równie dobrze mogłaby się nazywać „Wrotycz” – bo fascynacja tym pospolitym ruderalnym chwastem, jego niepokojącym zapachem, rozpierzchłym kształtem, leczniczo – trucicielskimi właściwościami i przypisywanym mu potencjałem magicznym (wrotycz uważany był za zielsko czarownic) zainspirowała sporą część prac. Tytuły „Czas” lub „Rytm” byłyby równie uprawnione – proces malowania, rytmiczność i powtarzalność uderzeń szpachli czy pędzla są bardzo istotnym aspektem. Podobnie i z pokrewnych powodów uprawnione byłyby „Mantry” czy „Medytacje”. A także „Afirmacje”. I np. „Upływ” – bo to jest też o upływie czasu i przemijaniu. Ale również np. „The World Fading Away”, lub „The World on the Edge” – ponieważ w obliczu ekologicznej katastrofy mam czasem wrażenie, że odnoszę się do świata w stanie zaniku, i już niebawem nie będę miała na co się gapić. Tytuł mógłby odnosić się także do dominującego na tej wystawie koloru i jego symbolicznej zawartości. Ale na razie, na teraz - na tę wystawę – „Źdźbła trawy”. Szanowny Panie Walterze Whitman – dziękuję. 
 1.       Walt Whitman, Wybór wierszy, tłum. Ryszard Mierzejewski, http://www.libertas.pl, dostępność na 10.09.2021
  
   

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

 Wernisaż: 05.10., godz. 19.00
 Wystawa czynna do 07.11.
 Was this the face that launch'd a thousand ships
 And burnt the topless towers of Ilium?
 (Christopher Marlowe, The Tragical History of Doctor Faustus)

Twórczość Ewy Beaty Białeckiej interpretuje się jako malarskie rozważania na temat szeroko pojmowanej kobiecości. Odbiorca konfrontowany jest z poruszającą refleksją dotyczącą macierzyństwa, uwikłania kobiet w konwencje kulturowe i społeczne, ich unikalnej duchowości, kobiecej perspektywy rozumienia przemijania i eschatologii. Tytułem wystawy w ABC Gallery autorka dodatkowo przywołuje zarzuconą od dawna w kontekście sztuk wizualnych kategorię piękna. Milihelena to jednostka miary, oznaczająca ilość fizycznego piękna niezbędnego by zwodować jeden statek. „Jednostkę tę próbuję przyłożyć do obrazu sztalugowego. Przyjmuję ją jako moją subiektywną ilość piękna potrzebną by „zwodować” obraz.”- pisze artystka.
  
Beata Ewa Białecka, ur. 1966. Absolwentka ASP w Krakowie, dyplom w pracowni prof. Jerzego Nowosielskiego w 1992 roku. Nagrodzona złotą odznaką Primus Inter Pares ASP w Krakowie (1992), nominowana do Paszportu Polityki w kategorii Sztuki Wizualne (2007) oraz do Sovereign European Art Prize (2008). Stypendystka ASP w Krakowie (półroczna rezydencja, Syke, Niemcy, 1991), Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (1999), Prezydenta Miasta Gdańska (2005, 2018), Marszałka Województwa Pomorskiego (2006, 2008, 2011, 2016, 2018).

 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Edyta Hul "Currara"
Wernisaż wystawy:
Piątek 13.08.2021
Godz.18.00
Wystawa trwa do 24.09.2021  

SPOTKANIE AUTORSKIE Z MAŁGORZATĄ WIELEK-MANDRELĄ na wystawie „Wywrotka na świeżym powietrzu”, sobota 13.02 od godz. 15.00 – 20.00 i niedziela 14.02 od 11.00 – 17.00, ABC Gallery, Poznań ul. Koszalińska 15. Wystawa – ze względu na pandemiczne obostrzenia nie mogła być otwarta tradycyjnym wernisażem, więc to jedyna i niepowtarzalna okazja do spotkania z artystką. Kameralnie, z zachowaniem pandemicznej ostrożności (dystansu, dezynfekcji i maseczek), ale wreszcie jest! długo oczekiwana możliwość SPOTKANIA! I oficjalnego otwarcia wystawy. Czekamy na Was, zapraszamy serdecznie.

Dobrych, zdrowych, niosących spokój i nadzieję Świąt Bożego Narodzenia. A w 2021 wspaniałego, pełnego inspirujących spotkań i wydarzeń czasu, odporności na wszelkie zarazy prawdziwe i metaforyczne, poruszającej sztuki na żywo, radości i harmonii ze sobą i ze światem.

• 

• 

• 

• 

Wystawa „Wywrotka na świeżym powietrzu” gotowa, obrazy powieszone, czekamy tylko na moment, kiedy będzie można będzie zrobić wernisaż i spotkanie z artystką.

Ze względu na niesprzyjające okoliczności związane z nasileniem pandemii postanowiłyśmy wraz z autorką o przesunięciu terminu otwarcia wystawy

MAŁGORZATA WIELEK-M. „WYWROTKA NA ŚWIEŻYM POWIETRZU”,

planowanego na wtorek 03.11.2020. Wkrótce powiadomimy o nowym terminie wernisażu.

Małgorzata Wielek-M.  „Wywrotka na świeżym powietrzu”

Wernisaż wystawy: 3.11.2020, od godz. 18.00

Wernisaż z zachowaniem wymogów bezpieczeństwa, czekamy na Państwa od godz. 18.00 do ok. 21.00. Do galerii będzie można wchodzić w niewielkich – bezpiecznych grupach, prosimy o założenie maseczek, płyn do dezynfekcji rąk będzie na miejscu.

Wystawa czynna do 8.12.2020
Wstęp bezpłatny

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

„Przebarwienia” – wieloznaczny  rzeczownik o wyraźnie negatywnych konotacjach. Nadmierne nasycenie barwą, niepożądane zmiany odcienia, ciemnienie, powstawanie plam na ludzkiej skórze, zmiany w zabarwieniu całej rośliny lub jej części. Plama, skaza, zmaza, liszaj, stygmat, wykwit, piętno.

W prezentowanych pracach przebarwienia wiążę nieoczywistością barw w świecie żywych organizmów roślinnych i ludzkich. Ostatnie obrazy z rozwijanych od lat cykli Separacje, Refleksje przyrodnicze, Kompozycja biologiczna, Powłoka i najnowsza seria Separacje i połączenia mają abstrakcyjny charakter, jednocześnie nawiązując do fenomenu modyfikacji ciała (stosowanie podskórnych implantów, soli fizjologicznej czy skaryfikacji). Budzą skojarzenia z tkankami i zdegradowanymi, zmurszałymi płaszczyznami. Kształty wydają się znajome, skojarzeniowe, czasem przypominają kompozycje i układy z abstrakcyjnego dziedzictwa sztuki XX wieku, innym razem autonomiczne, proste kształty sugerujące fragmenty ciała. Są wyrazem mojej fascynacji balansowaniem między realizmem a abstrakcją.

W instalacji Transplantcje w Poznań Visual Park proces „przebarwień” oddaję naturze.  Za smugi i plamy różnej wielkości, kształtu i barwy od szarej do czarnej odpowiadają niektóre gatunki grzybów należących do workowców (Ascomycetes) i do grzybów niedoskonałych (Deuteromycetes).

Paweł Matyszewski

Wystawa czynna do 25.09.2020

HERBARIUM NOVUM. EFFLORESCENTIAE
Jutro ostatni dzień wystawy, której… trochę jakby nie było. Miała trwać dwa miesiące, miały jej towarzyszyć wykłady, oprowadzania, promocje książek Michała Zawady i Diany Lelonek, itd, itp. Wielka szkoda, Artyści przygotowali świetne prace, wiele z nich powstało specjalnie na wystawę, kolekcjonerzy wypożyczyli wspaniałe obiekty, udało się zbudować czytelną i (mam nadzieję) interesującą narrację … A tu – proszę: całkiem niespodziewany i wredny wykwit (efflorescentia ) – tym razem wirusowy – pokrzyżował wszystkie plany.
Cóż, szkoda, ale zdarzają się większe problemy niż nieczynna wystawa, więc nie ma powodu dramatyzować nadmiernie. Szczególnie, że dzięki zaangażowaniu zespołu BWA Bydgoszcz udało się zafunkcjonować w sieci. Pewnie śledziliście to na bieżąco, ale – przypominamy: foto dokumentacja, „Subiektywny spacer” Karoliny Pikosz po części wystawy, dwa filmiki z ekspozycji (I i II piętro), spacer 3D, a nawet warsztaty dla dzieciaków inspirowane pracą Marcina Zawickiego i Maćka Chodzińskiego – co nieco można było zobaczyć, jednak. I nadal jest dostępne – kto jeszcze nie widział, nie zalajkował, nie udostępnił – może to zrobić teraz. No i materiały nadesłane przez Artystów: filmy, dokumentacje foto, teksty, cytaty – autorskie komentarze artystów są zawsze najciekawsze. Nie wszystkie jeszcze zostały opublikowane, będą się sukcesywnie pojawiać na fb BWA Bydgoszcz i ABC Gallery.
Produkujemy też katalog. Będzie świetną i trwałą dokumentacją wystawy. Może zrobimy jakieś spotkanie, promocję wydawnictwa, może konferencję – zobaczymy co i kiedy będzie możliwe.
Na pewno będę do wracać do tematu Herbarium – jest fascynujący, ważny i aktualny.
Tymczasem BARDZO dziękuję: Artystom za świetne prace, Kolekcjonerom – za udostępnienie zbiorów, autorom tekstów, dyr BWA Karolinie Leśnik, koordynatorce wystawy Karolinie Pikosz, całemu Zespołowi BWA za pomoc, życzliwość i przygotowanie materiałów online.

Katarzyna Jankowiak-Gumna
Kurator wystawy „HERBARIUM NOVUM. EFFLORESCENTIAE”

link do spaceru w 3D:
https://my.matterport.com/show/?ref=fb&m=PvYfrfuLHJJ&fbclid=IwAR1TrEsGmJOyAmjdXRMg-A06Q-dO6_WK3r37W_NaKdShBWSULmcIkE6To3o

Michał Zawada nagrał dla wszystkich komentarz video do swoich prac prezentowanych na wystawie https://www.facebook.com/bwabydgoszcz/videos/164579324787520/

Konrad Juściński na swoim kanale prezentuje film, który znalazł się na wystawie: https://youtu.be/0HEWhL3V8yo

Wystawie towarzyszyć będzie katalog. W katalogu oprócz zdjęć prac zamieszczone zostaną teksty. Małgorzata Wielek-Mandrela specjalnie dla Was czyta swój tekst pt. „Pokrętne korzenie”

https://www.facebook.com/bwabydgoszcz/videos/2482481575337160/

https://www.facebook.com/bwabydgoszcz/videos/236727734043309/

https://www.facebook.com/bwabydgoszcz/videos/223695092052429/

Człowiek od zawsze pozostaje w głębokim związku ze światem roślin. Powszechna fitofilia prawdopodobnie wprost wynika z głęboko wdrukowanej w ludzką podświadomość elementarnej biologicznej zależności: rośliny jako jedyne organizmy, które w procesie fotosyntezy potrafią wyprodukować związki organiczne stanowią pierwsze i niezbywalne ogniwo naszego łańcucha pokarmowego. Można sądzić, że ta prymarna zależność stoi u źródła odwiecznej fascynacji, której skutkiem jest stała obecność roślin w sztuce, literaturze, nauce i religii, ich fetyszyzacja, przypisywane im właściwości magiczne i związane z nimi rytuały. Dziś ta immanentna, wielowątkowa i złożona relacja człowieka z rośliną przyjmuje nową formę kształtowaną przez szereg czynników: idee post-antropocentryzmu i romantyczną tęsknotę za „powrotem do natury”, symptomy i przeczucia nadchodzącej katastrofy i myśl post-humanistyczną, rosnącą świadomość: z jednej strony konstytutywnego znaczenia świata roślin, z drugiej – rabunkowej, ciągle niepowstrzymanej i niszczycielskiej jego eksploatacji. Nowe herbarium (Herbarium novum) to nie tylko nowe sposoby zastosowania motywów roślinnych, nadawane im przez artystów nowe znaczenia i nowe strategie ich wiązania w sztuce z problematyką współczesności. To także odmienna od wszystkich dotychczas znanych hybrydalna forma, organizm – rezultat nieodwracalnego zespolenia kultury-natury. Twór nowy, zaskakujący i nierozpoznany. Wykwit (Efflorescentia) na pierwotnym, czystym i zdrowym ciele natury. Artyści: Marta Antoniak, Bogusław Bachorczyk, Przemysław Branas, Maciej Chodziński, Paweł Dunal, Maurycy Gomulicki, Magdalena Hueckel, Edyta Hul, Elżbieta Jabłońska, Janusz Janczy, Kornel Janczy, Marcin Janusz, Konrad Juściński, Leszek Knaflewski, Bartosz Kokosiński, Diana Lelonek, Małgorzata Wielek-Mandrela, Krzysztof Maniak, Paweł Matyszewski, Magdalena Moskwa, Marta Paciejewska, Artur Nacht – Samborski, Jacek Sienicki, Antoni Starczewski, Irmina Staś, UrbanArt (Anne Peshken i Marek Pisarsky), Michał Zawada, Marcin Zawicki, Wojciech Zubala Kurator: Katarzyna Jankowiak Gumna Koordynacja: Karolina Pikosz Wystawa przygotowana przez ABC Gallery w Poznaniu. Prezentowana w Galerii Miejskiej bwa w Bydgoszczy 5.03.-26.04.20 link do wystawy: https://www.galeriabwa.bydgoszcz.pl/wystawa/herbarium-novum-efflorescentiae/

Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy „Herbarium novum. Efflorescentiae”. Otwarcie w czwartek 5 marca o godz.18.00, UWAGA – tym razem w Galerii BWA w Bydgoszczy.

W dniu 20.12.2019 galeria wyjątkowo będzie nieczynna, zapraszamy zaraz po Świętach, w piątek 27 grudnia. Polecamy wystawę „365 Widoków Góry Fuji. Coming Out.” Katarzyny Jankowiak-Gumnej.

Wernisaż 26.11.19, g 19.00

Wystawa trwa do 07.01.2020

W niedzielę 30 czerwca o godz. 18.00 zapraszamy na spacer z przewodnikiem po Poznańskim Visual Park.
Miejsce zbiórki: ABC Gallery, Strzeszynek, Poznań

PONIEDZIAŁEK – 17.06 / DZIEŃ NIEBILETOWANY
20:00 Wernisaż w ABC Gallery i Poznań Visual Park

Kraina pieczonych gołąbków / Agnieszka Antkowiak, Sławomir Brzoska, Jarosław Fliciński, prof. Izabella Gustowska, Jędrzej Hofman, Bartosz Kokosiński, Piotr C.Kowalski, Łódź Kaliska, Marcin Łukasiewicz, Ewa Partum, Anne Peschken/ Marek Pisarsky (Urban Art), Sławomir Toman, Mirella von Chrupek
Strzeszynek – Wypoczynek / replika neonu wg projektu Zbigniewa Kaji

21:00 Teatr Pieśń Kozła feat. Leszek Możdżer „Raport Kasandry”
22:30 Dogadana i goście

WTOREK – 18.06
18:00 oprowadzanie po Poznań Visual Park (zbiórka przed ABC Galler)
19:30 Taksim Trio
21:00 Jojo Mayer Nerve
22:30 Billy Cobham & Leszek Możdżer z zespołem

ŚRODA – 19.06
18:00 oprowadzanie po wystawie „Kraina pieczonych gołąbków” (ABC Gallery)
19:30 Susan Weinert / Martin Weinert/ Leszek Możdżer/ Cezary Konrad „Reunion Quartet”
21:00 Chris Jarrett feat. Leszek Możdżer
22:30 Kocani Orkestar

Kraina pieczonych gołąbków (wystawa/ ABC Gallery, Poznań
Strzeszynek Wypoczynek (replika neonu wg projektu Z. Kaji/ Poznański Park Rzeźby Visual Park

Wernisaż 17.06, g 20.00
Wystawa czynna do 20.07.

Koncepcja wystawy „Kraina pieczonych gołąbków” zrodziła się z tęsknoty za Matissowską ideą „sztuki jak wygodny fotel”: spełniającej potrzeby estetyczne, radosnej, niosącej harmonię, będącej ucztą dla oczu i ducha. I z pytania, czym dzisiaj jest mityczna Kukania, jak wygląda współczesna kraina beztroski, nieograniczonej obfitości i niezakłóconego błogostanu. Tematyka wybranych na wystawę prac odnosi się do – jak mogłoby się wydawać – bezproblemowej sfery ludzkiej aktywności: do wypoczynku, zabawy i rekreacji, do przyjemności i urody życia. Podobnie jak „Kraina pieczonych gołąbków” Pietera Bruegela, każdy z prezentowanych obiektów za zasłoną estetycznej atrakcyjności kryje jednak drugie dno. A legendarna „Kraina szczęśliwości” znów okazuje się niedoścignioną utopią.

Dopełnieniem wystawy jest kolejny obiekt, który zostanie odsłonięty w Poznań Visual Park. Jest to replika monumentalnego neonu autorstwa nieżyjącego już wybitnego grafika, autora scenografii, współtwórcy polskiej szkoły plakatu Zbigniewa Kaji. Neon Strzeszynek – Wypoczynek przedstawiający motywy związane z pejzażem i sportami wodnymi został zrealizowany w połowie lat 70. na ścianie kamienicy przy skrzyżowaniu ulic Hetmańskiej i Głogowskiej w Poznaniu. W latach 80. został zdemontowany i zniszczony. Replika powstaje na podstawie dość szczątkowej biało-czarnej dokumentacji fotograficznej.

Katarzyna Jankowiak-Gumna