GORĄCZKA. Podwyższona temperatura wskazująca na chorobę; stan niepokoju, podekscytowania. Na wystawę składają się powstałe w ciągu kilku ostatnich lat prace, będące wynikiem rozważań autora dotyczących pojęć obrazu i obrazowania, przedstawienia i zawartości (treści) obrazu. Artysta podejmuje też zabarwioną ironią dyskusję z kanonem tematów tradycyjnie eksplorowanych przez malarstwo.
Metodą twórczą Bartosza Kokosińskiego jest przekładanie podejmowanych problemów na zabiegi czysto formalne. Rezultat to obiekty – „tobołki” z malarskich krosien z których wystają fragmenty przedmiotów: kawałki samochodu, paprotka, poduszka, makieta domu. Obrazy – powyginane, poskręcane, pofałdowane, wylewające się z ram, czasem „zwęglone”. Forma tych prac jest niespokojna, chciałoby się powiedzieć „gorączkowa”. Bardziej jeszcze gorączkowe są stawiane przez twórczość Kokosińskiego pytania: Czym jest obraz, przedstawienie, martwa natura, scena rodzajowa, pejzaż? I najważniejsze: czy chaos rzeczywistości da się przełożyć na jakąkolwiek (adekwatną) formę sztuki?
Bartosz Kokosiński urodził się w 1984 roku. Absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie gdzie w 2009 r. uzyskał dyplom na Wydziale Malarstwa w pracowni prof. Andrzeja Bednarczyka. Interesuje go problematyka dotycząca definiowania pojęć obrazu i obrazowania. Autor prac malarskich, obiektów, instalacji i video.
Jest trzykrotnym stypendystą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Brał udział w wielu wystawach zbiorowych, m.in. „Mleczne zęby” w BWA w Katowicach (02.2013). Autor wystaw indywidualnych, m.in. w BWA w Katowicach, w Bunkrze Sztuki w Krakowie, Galerii Kameralnej w Słupsku. Notowany na 9 miejscu w rankingu młodych artystów dziennika Rzeczpospolita „Kompas młodej sztuki 2012” (Rzeczpospolita 19.11.2012)
