Przedmioty, którymi się chętnie otaczamy pełnią w naszym życiu konkretną funkcję, a jeśli ją tracą lub stają się niepotrzebne, czeka je los śmietnikowy. Świat uwolnionych przedmiotów otwiera rozległe pole do działania, w które często i chętnie wchodzą dzieci i artyści. Ci pierwsi w drodze eksperymentu, transformują przedmiot w rodzaj zabawki ( zabawa potęguje doznanie głębszego wnikania w istotę poznawania), drudzy oscylują wokół złożonych aspektów obiektu.
Stare guziki, drewniane szpulki po niciach, klamerki, pudełka po zapałkach, opakowania to przedmioty, które od dzieciństwa najmocniej uruchamiały moją wyobraźnię, napędzając twórcze odruchy, co w efekcie prowadziło do konstruowania obiektów zabawek o zdeformowanej funkcji i wizualności.
Tytuł obiektu plenerowego oraz całego pokazu prac w Galerii ABC „Guzik z teorii widzenia”, przewrotnie sugeruje grę pomiędzy kulturowo zafiksowanym widzeniem, a tym co wychodzi, wymyka się poza regułę i teorię.
Zbigniew Sałaj
