Twórczość Wiesława Jarmułowicza nazwać można sztuką marginesu (Art Brut, Outsider Art). Świadczą o tym zarówno względy formalne jak i sama postawa artysty wobec świata. Jest to sztuka szczególna – dosadna i szczera. Jarmułowicz nie boi się mówić o swoich obsesjach, lękach i fascynacjach. Bez skrępowania odkrywa przed odbiorcą najciemniejsze zakręty duszy, wprowadzając go niejednokrotnie w konsternację czy wręcz zażenowanie. Inspirację do swoich prac czerpie z marzeń sennych. Przekonany o uniwersalnym kodzie tego przekazu ma ambicję stworzenia sztuki totalnej, wyrażającej się wszystkimi językami jednocześnie. Sztuki, która jak sam deklaruje jest prawdziwa, bądź do miana tego aspiruje. Jarmułowicz działa w obrębie takich mediów jak malarstwo, rysunek, obiekt, tworząc niekiedy formy eklektyczne. W jego pracach pojawiają się materie organiczne, takie jak np. świński tłuszcz, fetysze rzeczywistości odzwierciedlone w sposób prosty i dosłowny w działaniu twórczym. Jego sztuka jest nim samym, jest obnażeniem absolutnym.